Uchwałą Rady Państwa W 1973 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku Prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk matematycznych. Pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Poznańskiej i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1975-1991 kierował Zakładem Probabilistyki, w latach akademickich 1972-1975 pełnił funkcję prorektora ds. doskonalenia kadr i współpracy z zagranicą Politechniki Poznańskiej, ponadto w latach 1987-1991 był dyrektorem Instytutu Matematyki tejże uczelni. W latach 1967-1991 pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma Fasciculi Mathematici. W latach 1973-1977 był prezesem Poznańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Przewodniczył Zespołowi Szkolnictwa Wyższego przy PTM oraz Zespołowi Nauk Podstawowych w Krajowym Ośrodku Dydaktycznym. Ponadto był członkiem m.in. Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, Komitetu Matematyki PAN, Komitetu Budowy Maszyn PAN, Komitetu Transportu PAN oraz honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa i Niezawodności. Za swoją wszechstronną działalność otrzymał szereg odznaczeń i medali, w tym Krzyż Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi. Zainteresowania NAUKOWE Dobiesława Bobrowskiego szły w dwóch kierunkach – jakościowej teorii równań różniczkowych oraz zastosowań probabilistyki w dziedzinach techniki, jak na przykład badania niezawodności i trwałości urządzeń mechanicznych i elektrycznych. W marcu 1991 roku przeszedł na emeryturę. Był jednakże nadal aktywny naukowo i dydaktycznie. Prywatnie interesował się filozofią, literaturą, muzyką poważną, krajoznawstwem, turystyką i przyrodą. Zmarł 29 sierpnia 2012 roku w Puszczykowie i został tam pochowany na cmentarzu parafialnym.

Wspaniały i życzliwy Kolega. Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa i Niezawodności. Prezes Towarzystwa w latach 1998 – 2007, Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego w latach 2007-2017. Honorowy członek PTBN. Naukowiec, nauczyciel akademicki, okrętowiec. Pracownik Stoczni Gdańskiej, Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych oraz uczelni: Akademii Marynarki Wojennej, Akademii Morskiej w Gdyni, Politechniki Gdańskiej. Specjalizował się w zagadnieniach automatyki okrętowej, budowy i eksploatacji instalacji oceanotechnicznych, niezawodności i bezpieczeństwa systemów technicznych.